به گزارش مجله خبری نگار/فوتبال ۳۶۰: «تو باید از خودت بیشتر بخواهی! نباید من کسی باشم که از تو بیشتر میخواهم. تو باید از خودت بیشتر بخواهی!» مرد پرتغالی در آخرین امیدهایش به احیای پیشنهاد خرید الکس فرگوسن چنین جملههایی را به او گوشزد کرد، اما جملات بعدی مورینیو در مقابل دله الی به دوستی و خیرخواهی عبارات گذشته نبود. سرمربی سابق تاتنهام در جلسهای با دنیل لوی، در مورد الی عنوان کرده بود او اصلا خوب تمرین نمیکند. دامنه این انتقادات به شوخیهای تمرینی هم کشیده شده بود و مورینیو بارها در تمرین و جلسات آنالیز هافبک انگلیسی تیمش را «تنبل» خطاب کرد. مرد تنبل تیم مورینیو اکنون ادعاهای سرمربی سابقش را اثبات کرده و در ۲۶ سالگی؛ سنی که میتوانست بهترین سالهای فوتبالی او باشد، نه تنها در تیم ملی کشورش جایی ندارد، بلکه لیگ انگلیس هم او را به کرانه دریای سیاه تبعید کرده است. به این بهانه به مرور دوران ۱۰ ساله ظهور تا سقوط تنها بازیکنی میپردازیم که الکس فرگوسن به مورینیو توصیه خرید او را کرده بود.
برای اولین بار در ۱۷ سالگی موفق به جلب اعتماد سرمربی تیم دسته پایینی میلتون کینز شد و اولین بازیاش به اولین گل برای میلتون متصل شد تا زمینه برای اعتماد بیشتر کادر فنی به دله الی فراهم شود. طولی نکشید که تبدیل به یکی از مهمترین بازیکنان تیم باشگاهیاش شد و تاتنهام با رصد سیر صعودی بازیکنی که هنوز چندان تنبل به نظر نمیرسید، خرید او را نهایی کرد. الی در تاتنهام هم یک چهره شاخص بود که در اولین سالهای حضور نقش ویژهای در ترکیب سفیدپوشان لندنی داشت. هافبک انگلیسی تاتنهام در فصل ۱۷-۲۰۱۶ با ۱۸ گل و ۹ پاس گل یکی از بهترین نمایشهایش را ثبت کرد و در آن روزها جایگاهش در پیراهن سفید تیم ملی هم کاملا محفوظ بود.
روزگار برای الی چرخید و به کام او نچرخید و شروع کار مورینیو تقریبا مصادف بود با ضربات متوالی که هافبک انگلیسی تا مدتها پس از حواشی به وجود آمده پیرامون زندگی شخصیاش دریافت میکرد. وجاهت یک پدیده جوان و آیندهدار در مورد دله الی جایش را به شخصیت مورد نقد و متزلزلی بخشید که سکوهای ورزشگاه خانگی برای فریاد زدن نامش رغبت سابق را نداشتند. روزها یکی پس از دیگری برای الی کمفروغتر سپری میشد و برای همتیمی آسیاییاش شرایط کاملا برعکس بود. هر چه سون درخشانتر عمل میکرد، الی در تمرینات بیش از گذشته به لقب تنبلی که مورینیو به او بخشیده بود نزدیکتر میشد و رفته رفته از یک مهره کلیدی و مورد توجه تیم به یک نیمکتنشین محض تغییر سمت داد.
تیم ملی انگلیس حدود یک دهه پیش منتظر بود تا یکی از بازیکنان مستعد ردههای سنیاش را مرحله به مرحله به تیم بزرگسالان کشور برساند و او را در روزهای حساس فوتبال ملی در نقش کارگشای تیم ببیند، اما سرنوشت دله الی را از ستاره مورد توجه تیم ملی و محبوب تاتنهام به خرید از سر اجبار اورتون تبدیل کرد؛ آن هم اورتونی که برای بقا میجنگید و شاید برای ماندن در لیگ از بخت و اقبال هم نصیب خوبی برد. با این وجود حتی چنین اورتون بحرانزدهای هم از تنبلی شاگرد سابق مورینو رنج میبرد و الی فقط ۱۳ بار فرصت پوشیدن پیراهن تافیها را به دست آورد. او بدون هیچ گل و پاس گلی، گودیسونپارک را به عنوان آخرین ایستگاه انگلیسی دوران فوتبالش ترک کرد تا نظرات کارشناسی مورینیو بار دیگر در برنامههای فوتبالی بازبینی و تایید شود.
انگلیس و لیگ پرفشار این کشور جایی برای بازیکنانی نیست که از سوی کادر فنی به عنوان مهرههای تنبل معرفی میشوند. پرونده تنبلی دله الی او را از تاتنهام و سودای جام به اورتون و دغدغه بقا کشاند و اورتون هم با دیدن نمایش ضعیفش ستاره سابق تیم ملی را به سواحل ترکیه تبعید کرد. بشیکتاش یک فصل به صورت قرضی و با بند خرید دائمی دله الی را به لیست بازیکنانش اضافه کرده تا هم لیست مهرههای نامدارش را کاملتر کند و هم الی از زندگی در کنار مدیترانه و نزدیکی دریای سیاه لذت ببرد. اینجا و در خانه جدید مورینیویی نیست که از تنبلی او شکایت کند و سون هم نیست تا باعث فاصله او از ترکیب اصلی تیمش شود. شاید ترکیه برای تبعید شدن سرزمین مناسبی نباشد، اما برای یک فوتبالیست که در لیگ برتر انگلیس سابقه ۱۸ گل در یک فصل را دارد، آن هم در ۲۶ سالگی، رفتن به ترکیه قطعا در قامت یک تبعید است. الی هنوز فرصت بازگشت به روزهای خوب را دارد و شاید آب و هوای مدیترانهای باشگاه جدید، انگیزه او را برای بازگشت به انگلیس یا حداقل لیگهای معتبر قاره سبز بیشتر کند. البته این احتمال هم هست که این آب و هوا حتی خیال درخشش در عرصه مستطیل سبز را هم از سر بازیکن انگلیسی بیندازد و این تبعید بسته به رویکرد دله الی در قبال آن ممکن است هر پیامدی را برای ستاره سابق تاتنهام به همراه داشته باشد.